عنوان مطلب:

پیش مطالعه زنجیره تأمین

خلاصه مطلب:
تاریخ مطلب:
پیش مطالعه زنجیره تأمین

 

پیش مطالعه زنجیره تأمین

 

زمانی که یک شرکت تصمیم به رقابت در زمینه طراحی زنجیره تأمین و عملکردهای آن می گیرد، مدیریت باید فرایند تغییرات را بر روی زنجیره تأمین اعمال کند. «پیش مطالعه زنجیره تأمین » معین می نماید که برای بهره برداری از فرصت های ایجادی، بهبود در زنجیره باید از کجا شروع شود. زنجیره های تأمین دارای پیچیدگی های زیادی هستند، فعالیت های زیادی همپوشانی دارند، بخش های بسیاری درگیر تولید محصول می باشند و هر بخش از بازار طالب محصول خاصی است. در چنین شرایطی تعیین فرصت های بهبود در زنجیره کار دشواری است و بیشتر به نوعی هنر می ماند.

به علت این پیچیدگی ها، شرکت ها « سازمان های وظیفه ای » را ابداع نمودند که در بسیاری از زنجیره ها کاربرد دارد. متاسفانه این سازمان ها به ندرت در بخش های هزینه، خدمات و برآورده سازی نیازهای اساسی مشتریان موفق عمل کرده اند. تازه واردین که ساختار جدیدی دارند به تدریج جانشین زنجیره های تأمین پیشین می گردند. بررسی و ارزیابی زنجیره های تأمینی که در سازمان ها وجود دارند، اولین قدم در فعالیت های بهبودی است. « پیش مطالعه در زنجیره تأمین» فرایندهای عملکردی را به اجزای تشکیل دهنده آن تجزیه کرده و سپس آنها را بر اساس مشتریان مختلف فهرست می کند.

پیش مطالعه نبایستی بیش از 3 تا 4 هفته به درازا بیانجامد و این بررسی معمولا توسط یک یا دو نفر متخصص انجام می گیرد. تلاش در راستای بهبود جایگاه رقابتی زنجیره که هدف اصلی پیش مطالعه است می تواند به تغییر زنجیره تأمین کنونی، ادغام چند زنجیره تأمین با یکدیگر، و یا خلق زنجیره تأمین جدید منجر گردد.

 

مراحل پیش مطالعه زنجیره تأمین

 

1 – سازماندهی کاربران نهایی

پیش مطالعه می بایست از مصرف کننده نهایی شروع شود.  مصرف کننده نهایی ممکن است که مشتری مستقیم زنجیره نباشد، ولی اوست که موفقیت و یا شکست یک محصول یا خدمات را رقم می زند. برای اثر بخش تر کردن و موفقیت یک زنجیره تأمین باید بررسی کرد که چه عواملی موجب تحریک و ایجاد انگیزه نزد کاربران آنها می شود. بر این اساس مراحل سازماندهی کاربران عبارتند از :

  • تعریف بخش های مختلف بازار و گروه بندی مشتریان بر اساس محصول، موقعیت، حجم و یا سایر ویژگی ها
  • نگاشت محصولات به بخش ها که در آن محصولات و خطوط محصول فهرست می شوند. برای مثال تمامی محصولاتی که در آسیا به فروش می رسند.
  • شناسایی زنجیره های تأمین برای بخش های مختلف

 

2- تشریح زنجیره های تأمین

زمانی که زنجیره های تأمین شناسایی گردیدند پیکر بندی آنها می بایست در قالب نمودار جریان و داده های پشتیبان مستند گردد. این مستندات باید ساختار اصلی زنجیره ها را تشریح کنند. نمودار ها باید به سنجه های اندازه گیری و دیگر اطلاعاتی که عملکردهای جاری را توصیف کند، همراه باشد. این بخش شامل موارد زیر است :

  • مستند سازی جریان فیزیکی
  • مستند سازی جریان اطلاعات
  • مستند سازی جریان مالی
  • مستند سازی جریان محصول جدید

 

3-  مستند سازی فرایندهای مدیریتی

فرایندهای پایه ای برنامه ریزی و حرکت های ابداعی جدید باید به خوبی شناسایی گردند. بهبود فرایندها، برنامه ریزی استراتژیک و سرمایه گذاریها در قالب رویکردهای مدیریتی مستند می گردند.

  • شناسایی برنامه های استراتژیک که بر زنجیره تاثیر  گذارند. حرکت های ابداعی استراتژیک و ارزیابی های مهم.
  • پروژه های بهبودی که در دست اجرا و یا اخیرا اجرا و تکمیل شده اند را باید فهرست کرد. این گام به برنامه هایی که حداقل در سه سال گذشته اجرا شده اند، اشاره دارد.
  • توجیه مالی فرایندها را تفسیر کنید، اگر رویه ای وجود دارد نحوه عملکرد آن را بازنگری کنید.
  • فرایند تایید و تصدیق سرمایه گذاری های کاری ر ا باید بررسی نمود.  اگر رویه ای وجود داشت، نحوه کار آنرا باید بررسی کرد. اگر امکان پذیر بود، پروژه های کاندیدا را که اخیرا چرخه بودجه بندی سرمایه ای را پشت سر گذاشته اند، را باید مرور کرد.

 

4- مصاحبه با مدیران اجرایی

در پیش مطالعه، مصاحبه ها به صورت جلسات فردی و گروهی و یا کارگاهی می تواند انجام گردد. گاهی این جلسات در سطح کارگاه تولیدی و با حضور پرسنل آنها انجام می شود. در این جلسات اطلاعات زیر حاصل می شود :

  • بیان نیازهای مشتریان بر حسب هر بخش
  • ارزشیابی نقاط قوت و ضعف بر حسب هر بخش

 

5-  تشخیص موانع و محدودیت ها

هر شرکت در اجرای برنامه های خود با مشکلات و محدودیت هایی مواجه است. در اینجا به برخی از موانع اصلی که در برنامه ریزی تغییرات زنجیره باید مورد توجه قرار گیرند، اشاره می شود:

  • منابع انسانی : ملاحظات مربوط به روابط کارمندان و نیروی انسانی.
  • محدودیت های سرمایه ای و اهدافی که برای سودآوری ترسیم شده است.
  • ظرفیت. محدودیت هایی که در افزایش و کاهش ظرفیت با آن مواجه ایم.
  • خط محصول و مشتریان. محصولات و مشتریانی که سودآور یا ناسودآور هستند، باید شناسایی شوند، که البته خود محدودیت اصلی محسوب می شود.
  • سرمایه گذاری های کاری قبلی. زیر ساخت هایی که باید در برنامه های آتی گنجانده شود.

 

پایان

مهدی رفیعی

منبع : جیمز ب. آیرس