بسیاری از شرکت هایی که محصولات با فن آوری بالا تولید می کنند، از مدیریت داده محصول، به منظور بهبود عملکرد زنجیره تأمین خود بهره می برند. PDM ، اطلاعات مرتبط با محصول، مخصوصا اطلاعات مهندسی محصول را بین شرکاء و تأمین کنندگان توزیع می نماید. در صنایعی که تغییرات با سرعت زیادی به وقوع می پیوندند و ارائه محصولات جدید اهمیت زیادی دارد، این سیستم ها، طراحی و ساخت محصول جدید را در زمان اندک میسر می سازند و باعث معرفی سریع محصول به بازار می شوند.
PDM یکی از اجزای اصلی مهندسی همزمان است که انجام طراحی را به صورت فرایندهای موازی میسر می سازد. در این محیط فرایندهایی مانند ساخت مدل مفهومی، طراحی تفصیلی، نقشه کشی، آزمون و غیره به صورت مرحله به مرحله و با سرعت یکنواختی انجام می شود و در تمامی مراحل از همکاری و مشورت شرکاء استفاده می گردد. بدین ترتیب، به محض اینکه طرحی از محصول جدید و یا تغییری در محصولات ایجاد شد، به سرعت در تمام زنجیره تأمین انتشار می یابد و بدین صورت تاخیر در تبادل اطلاعات به حداقل می رسد. سرعت کم انتقال اطلاعات طراحی محصول، موجب افزایش هزینه ها و هد رفتن زمان می گردد.
یکی از کاربردهای PDM ، طراحی در راستای زنجیره تأمین می باشد. بدین ترتیب که شرکای زنجیره تأمین در طراحی محصولات مشارکت می نمایند، طراحی قطعات را بازنگری می کنند، و امکان اینکه بتوان از قطعات دیگری با عملکرد مشابه به جای طرح های جدید استفاده کرد را ارزیابی می نمایند. همکاری در PDM تنها به مفهوم شناخت و تعیین خصوصیات محصول نیست بلکه به اشتراک گذاشتن ترکیب بندی و پیکربندی محصول در زنجیره تأمین را نیز در بر می گیرد، که از آن به عنوان مدیریت پیکربندی یاد می کنند. آخرین ویرایش برنامه های کاربردی در این حوزه، به خریداران امکان می دهد که محصولات سفارشی خود را از تأمین کنندگان مختلف تهیه نمایند.
کارکردهای PDM :
- تهیه یک پایگاه داده
- کنترل ترکیب بندی ها
- سیستم انتقال پیام
- درگاه هایی برای دستیابی به پایگاه داده مشترک در کل زنجیره تأمین
- منطقی سازی تصمیمات طراحی
- یکپارچگی ابزارهای PDM
پایان
